امـام حـسـيـن (ص ) از كـثـرت زخـم ناتوان شده بود دست از جنگ كشيد و در جاي خود ايستاد پـيـكـرشـريفش از تير و نيزه و شمشير پاره پاره بود افراد زيادي به قصد حمله با حضرتش مواجه شـدنـد, ولـي هنگامي كه حال او را مشاهده مي كردند برمي گشتند هيچ كس نمي خواست گناه كـشـتـن فـرزنـد پـيـامبر را به عهده بگيرد مدت زيادي همچنان جنگ راكد ماند عاقبت شمر به افرادش نعره زد: منتظر چه هستيدبكشيد او را گروهي از ناجوانمردان دور او را گرفتند زرعة بن شـريـك تـمـيـمـي , سنان بن انس نخعي وصالح بن وهب مري , هر كدام ضربه اي سخت بر جسم شريفش زدند و آن پيكر پاك از روي زين به زمين افتاد (130) .