امام حسين (ص ) وقتي آخرين سرباز خود را در راه خدا قرباني كرد سوار بر اسب , شمشير بر كشيد ودر حالي كه در مقابل لشكر كوفه ايستاده بود رجز مي خواند:



((هـمـيـن افـتـخـار مـرا بـس كه فرزند علي نيكو سيرتي از آل هاشمم , جدم رسول خداست كه بـرترين گذشتگان است و ما چراغ درخشان خدا در روي زمينم مادرم , دختر پاكدامن احمد است عمويم , جعفراست كه طيار خوانده مي شود كتاب خدا در ميان ما نازل شده و هدايت و وحي الهي در ميان ماست مادر ميان خلائق امان خداييم صاحبان حوض كوثر ماييم , كه دوستان خود را از آن سيراب مي كنيم درقيامت دوستداران ما سعادتمند و دشمنان ما زيانكارند (125).