تحريف ديگري كه چه بسا در قالب برداشتي علمي از حماسه خونبار كربلا، ممكن است جلوه كند، به علل و عوامل رخداد نينوا مي پردازد و آن را وظيفه شرعي و تكليف خصوصي سيدالشهدا(ع) معرّفي مي كند. طبق اين برداشت مقتضاي روايات آن است كه حادثه كربلا را، قضيه اي بدانيم كه از ابتداي خلقت رقم خورده بوده و اين تكليف امام حسين(ع) بود كه بر اساس همان فرمان ازلي الهي عمل و خود را قرباني و فدا كند. در اين رابطه، سخن آن حضرت خطاب به ابن عباس و ابن زبير : انّ رسول الله(ص) قد امرني بامرٍ و انا ماض فيه؛ پيامبر(ص) مرا مأمور به فرماني كرده كه به دنبال آن مي باشم و سخن ايشان به محمّد حنفيه اتاني رسول الله(ص) بعد ما فارقتك فقال: يا حسين اخرج فان الله قد شاء ان يراك قتيلا؛ [43] پيامبر(ص) را مشاهده كردم كه به من فرمان خروج داد، چون خداوند مي خواهد مرا كشته ببينيد، مي تواند مستند اين برداشت قرار گيرد. همچنين روايات فراواني كه نشان مي دهد، پيامبران و اولياي الهي همچون: نوح، ابراهيم، ذكريّا، عيسي، يوشع بن نون و پيامبر خاتم(ص) از وقوع قتل امام حسين(ع) توسط جبرئيل خبر داشته و به ديگران نيز اطلاع داده بوده اند گويا حادثه كربلا، حادثه اي خاصّ و مخصوص فرزند رسول خاتم(ص) بوده كه از ازل رقم خورده است و امام حسين(ع) چاره اي جز انجام دادن آن را نداشته است.



اين برداشت به ظاهر علمي و مستند، تحريفي ماهرانه است كه به قول شهيد مطهري(ره)، حادثه كربلا را از نظر اثر مفيد داشتن عقيم مي كند. وقتي گفته شد دستور خصوصي، اين حادثه از مكتب بودن و قابل پيروي بودن، بيرون رانده شده و نشان داده شده در برابر ظلم و ستم و فساد و تباهي، اسلام دستور عمومي ندارد، تنها تكليف خصوصي امام حسين(ع) بوده است كه در برابر اين ناهنجاري ها بايستد و جان فدا كند. [44] خطر اين تحريف خطرناك آن است كه قيام حسين(ع) را از اسوه بودن مي اندازد و نيروي حركت و الگوي قيام را از ملل عالم كه مي خواهند از يوغ استبداد و ظلم و استكبار و جهالت رهايي يابند و به حق و عدالت و پاكي روي آورند، مي گيرد.



منقولات تاريخي و رواياتِ مستند اين برداشت، كه فرمان پيامبر (ص) را به امام حسين(ع) منعكس مي كند و از مطلع بودن اولياي بزرگ الهي از جريان كربلا خبر مي دهد منافات با اين حقيقت ندارد كه سيدالشهدا(ع) به عنوان امام معصوم؛ كه سيره و روش او سنت است و حجّت و قابل تمسك، پيروان و عاشقان او نيز، همچون خود او موظّفند در برابر بي عدالتي و اسلام زدايي امويان هر زمان، بايستند و از حريم دين الهي و حقوق انساني دفاع كنند. امام خميني(ره) در همين زمينه مي فرمايد:



حضرت سيدالشهدا،سلام الله عليه، به همه آموخت كه در مقابل ستم، در مقابل حكومت جائر چه بايد كرد.



و مي فرمايد: عمل امام حسين، سلام الله عليه، دستور است براي همه، كل يوم عاشورا و كل ارض كربلا. [45]