تا اينجا دو دليل قرآني بر اهميت و لزوم عزاداري را ذكر كرديم كه عبارت بودند از لزوم ياد ايام الله و لزوم تعظيم شعائر الهي، دليل سومي كه بر لزوم عزاداري دلالت مي كند لزوم مودت نسبت به اهل بيت پيامبر عليهم السلام است. قرآن كريم مودت نسبت به اهل بيت پيامبر عليهم السلام را به عنوان مزد رسالت حضرت از سوي امت بر همه مسلمين واجب ساخته است:

(قل لا اسئلكم عليه اجرا الا المودة في القربي [1] - بگو من از شما اجر رسالت جز اين نخواهم كه مودت و محبت مرا در حق خويشاوندان منظور داريد.)

بدهي است كه عزاداري و اعلام محبت نسبت به اهل بيت عليهم السلام و اعلام انزجار از قاتلين و دشمنان آنان از كمترين مراتب مودت [2] نسبت به آنان است. اما نبايد چنين تصور شود كه مودت مسلمين نسبت به اهل بيت عليهم السلام و از جمله عزاداري براي آنها چيزي است كه آنها به آن احتياج داشته باشند بلكه اين مودت و عزاداري كه از كمترين مراتب مودت است، چيزي است كه جامعه اسلامي به آن نياز دارد. خداوند.


تبارك و تعالي كه در قرآن كريم مودت اهل بيت عليهم السلام را بر همه مسلمين واجب كرده است، آن را به عنوان يك نياز حياتي براي جامعه اسلامي معرفي فرموده است: «قل ما سئلتكم من اجر فهو لكم [3] بگو آنچه كه به عنوان اجر از مشا خواستم (مودت خاندانم) پس به نفع خودتان است.)

مودت اهل بيت عليهم السلام كليد و عامل سعادت دنيا و آخرت جامعه اسلامي بلكه جامعه جهاني است و مودت آنها يعني دوستي و پذيرش حاكميت و سرپرستي متخصصان معصوم كه مظاهر و جانشينان خداوند هستند و نيز تلاش براي برقراري مكتب و حاكميت آنها بر همه مردم جهان. افسوس كه اكثر مسلمين در گذشته و حال اين آيه شريفه و اين دستور خداوند را ناديده گرفتند و اقليت شيعه نيز بيشتر مودت را در پايين ترين مرتبه اش يعني محبت معنا كردند و در ياري عملي اهل بيت عليهم السلام كوتاهي كردند و آنها را در برابر دشمنان تنها گذاشته تا يك يك آنها در تنهايي، غربت و مظلوميت به شهادت رسيدند و آخرين آنها بيش از هزار و صد و شصت سال است كه به فرمايش أميرالمؤمنين عليه السلام، تنها و آواره و طرد شده است و جامعه اسلامي بلكه جهان بشريت در دوري آنها دچار انواع ظلم، نكبت، مفاسد و غم ها شده است.

بديهي است كه عزاداري براي اهل بيت عليهم السلام از كمترين وظايفي است كه نسبت به دستور صريح قرآن درباره مودت آنها انجام مي شود.

آنچه در اينجا لازم است كه بيان شود اين است كه اين سه دليل قرآني صرفا بر لزوم عزاداري دلالت نمي كنند بلكه بر لزوم هر نوع بزرگداشتي كه به اهل بيت عليهم السلام مربوط شود، از قبيل جشن ميلاد يا امامت و و لايت آنها نيز دلالت مي كند.