عزاداري از مقوله ياد و ذكر است. ياد كسي كه به مصيبتي دچار شده است و ياد كسي كه به علل طبيعي يا غير طبيعي از قبيل قتل، حادثه و امثال اينها از دنيا رفته است.

شكي نيست كه انسان موجودي است كه طبيعتا فرمواش كار است و نسبت به چيزهايي كه توجه به آنها برايش مفيد است، دچار غفلت مي شود. در اين مواقع يادآوري و تذكر آن چيز انسان را از ابتلا به حوادثي كه برايش مضر و هلاك كننده است، نجات مي دهد و از آثار خوب توجه به آن چيز مفيد، بهره مند مي سازد.

يك اصل كلي و يكي از قوانين مهم خلقت اين است كه هر چيزي كه براي سعادت دنيا و آخرت انسان مفيد، لازم و ضروري باشد، غفلت از آن انسان را دچار خسران دنيايي و يا آخرتي مي كند و به همين دليل لازم است به هر وسيله ي ممكن او را متوجه آن چيز مهم كرد و غفلت او را برطرف ساخت.