بدون شك «خون» و «مظلوميت» در چهره هاي مختلف، وقتي توأم با «حقانيت» باشد، روح هاي ضعيف را قدرتمند و جان هاي خفته را بيدار


مي سازد و آنها را براي مبارزه، با ظالمين و مستكبران به شدت تحريك و تشويق مي كند و نيز روح آزادي خواهي و آزادگي و همچنين روح انتقام از جنايت كاران را به وجود مي آورد. ميزان اين اثربخشي قدرت زايي و تحريك كنندگي به عوامل ذيل بستگي دارد:

- ارزش، محبوبيت و آثار وجودي شخص مطلوم و خون ريخته شده؛

- ميزان تقدس شخص مظلوم و خون ريخته شده؛

- شدت و عمق مظلوميت؛

- نسبت و رابطه اي كه مردم با آن شخص مظلوم و خون ريخته شده دارند؛

- ميزان منفور بودن ظالمين و شناختي كه از شخصيت منفي آنها و نيز اهداف و برنامه هاي پليدشان در تحميل مصيبت عظيم وجود دارد؛

- ميزان شناختي كه از عوامل پنج گانه بالا در بين طرفداران و اولياي دم شخص مظلوم وجود دارد.

قدرت و شدت تأثيرگذاري اين عوامل گاهي به قدري زياد است كه منجر به يك انقلاب عظيم و سرنگوني حكومت هاي جائر مي شود.

با دقت در اين عوامل به اين نتيجه مي رسيم كه آنها به دو دسته تقسيم مي شوند: 1 - عوامل احساسي و عاطفي، 2 - عوامل معرفتي و عقلاني

توضيح بيشتر درباره اين دو دسته و ميزان و تأثير آنها را در مباحث بعدي مطرح خواهيم كرد.