مي دانيم كه در اسلام صله ي ارحام و پيوند با خويشان از واجبات الهي و ترك آن از گناهان كبيره است و خداوند به كسي كه پيوند خود را با خويشان قطع كند وعده ي عذاب داده و در قرآن كريم نيز آياتي را به اين موضوع اختصاص داده است. در سوره ي رعد در توصيف صاحبان خرد چنين مي فرمايد:

(و الذين يصلون ما امر الله به ان يوصل... [1] - كساني كه با آنچه كه خداوند به پيوستن با آن، امر كرده، پيوند برقرار مي كنند.)

امام صادق عليه السلام درباره ي اين آيه مي فرمايند:


«من ذلك صلة الرحم و غاية تأويلها صلتك ايانا [2] - يكي از مصاديق پيوند، صله ي رحم است و غايت تأويل آيه، پيوند تو با ماست.»

يعني ما اهل بيت بالاترين خويش تو هستيم كه بر تو واجب است با ما پيوند داشته باشي. به عبارت ديگر «ما هيچ كسي نزديك تر، بالاتر و مهربان تر از اهل بيت عليهم السلام در دنيا نداريم.»