شرط اصلي براي سازندگي يك عمل آن است كه مقرارت و آداب ويژه آن عمل كه تضمين كننده سازندگي و تأثيرات مثبت آن است، كاملا رعايت شود. بنابراين بزرگترين اشتباه و اصلي ترين آفت كه مادر همه آفات است، اين است كه ما بدون شناخت كامل و دقيق آن مقرارت و آداب، شروع به انجام عمل و ادامه آن براي مدت طولاني كنيم. بايد توجه داشته باشيم كه عزاداري و ساير واجبات و مستجبات هيچ كدام هدف نيستند، بلكه همه آنها وسيله اي براي رشد و ترقي انسان هستند. بديهي است هر وسيله اي تنها با شرايط و لوازم خاصي مي تواند ما را به مقصد برساند و داراي آثار مثبت و سازنده باشد.

اين طور نيست كه هر عمل نيك و پسنديده اي اعم از واجب و مستحب در هر شرايطي موجب رشد ما شود. شرع مقدس و هيچ عقل سليمي چنين حكمي نمي كند و چنين ادعايي را نمي پذيرد.

براي روشن شدن بيشتر مطلب و اينكه هيچ عملي بدون شناخت نسبت به فلسفه و شرايط و لوازم آن، نمي تواند مفيد باشد، به اين روايت توجه فرماييد.

امام صادق عليه السلام فرمودند:

«لا يقبل الله عملا الا بمعرفة [1] - خداوند هيچ عملي را جز با شناخت نپذيرد».

همان طور كه گفتيم عدم شناخت نسبت به كاركرد اصلي و يا فلسفه يك عمل و نيز نشناختن شيوه و مقررات صحيح انجام آن عمل، موجب پديد آمدن آفت هاي گوناگوني خواهد شد.