بازگشت

چراغ هدايت


اين جمله اي كه از رسول اكرم صلوه الله عليه و اله نقل شده كه فرمودند «ان الحسين مصباح الهدي و سفينه النجاه» - يعني حسين چراغ هدايت و كشتي نجات است - مال همه زمانهاست. منتها در بعضي از زمانها يك ظهور و تجلي بيشتري پيدا مي كند. يقينا آن روزي كه حادثه عاشورا واقع شد از جمله همين زمانها بود؛ كه چراغ هدايت بودن جگرگوشه زهرا (س) و نور چشم پيغمبر براي آن كساني كه بايد اين را بفهمند و بدانند معلوم شد. ده سال قبل از آن امام حسين امام بود، آن روز هم مصباح هدايت و سفينه نجات بود، اما اينقدر براي مردم اين مطلب روشن نبود؛ در عاشورا بروز پيدا كرد. امروز هم بي شك از همان زمانهاست. امروز سفينه نجات بودن حسين بن علي عليه السلام از صد سال پيش و پانصد سال پيش بيشتر است. امروز كه مي گويم يعني عصر نهضت و انقلاب، روزي كه ياد حسين بن علي - كه هزار و سيصد سال در گوشه دلهاي امت ما و ملت ما و در صحنه تكايا و مساجد و مدارس و محيطهاي خودماني و خصوصي ظهور پيدا مي كرد - ناگهان مثل يك شب چراغ جهانتاب بر آسمان دنيا، بر سقف فلك درخشيدن گرفت. همان طوري كه در ماجراي عاشورا يك عده اي بودند كه اين چراغ درخشان را با همه نورانيتش نتوانستند ببينند، امروز هم هستند كسانيكه اين چراغ جهانتاب دل افروز را نمي توانند ببينند. همانطوري كه آن روز همه شمشيرها و نيزه هائي كه در قبضه ظلم و ستم بود به كار افتاد شايد بتوانند اين چراغ را خاموش كنند، امروز هم همه سياستهاي مسلح خونخوار جهانخوار سطح عالم با تمام ابزارها و تجهيزات فوق مدرن - چه تجهيزات نظامي، چه تجهيزات سياسي، چه ابزارهاي اقتصادي و چه وسائل تبليغاتي در فكرند كه لجن هايي،


گل هايي درست كنند و پرتاب كنند به سمت اين خورشيد جهان افروز، همانطوري كه آن روز آن شمشيرها و آن نيزه ها و آن شاعركهاي دربار يزيدي و آن پهلوان پنبه هاي دور و ور قدرت تصنعي اموي و آن رجزخوانان ميان زن و فرزند غريب و بي كس نتوانستند حسين بن علي را از حافظه زمان بزدايند، و اين چراغ را نتوانستند خاموش كنند، به حق حسين بن علي امروز روز هم اگر قدرت استكبار جهاني صد مقابل بشود نخواهد توانست از نور اين خورشيد عالم تاب - كه انعكاس روي حسين هست - ذره اي كم كند. [1] .



پاورقي

[1] اجراي صبحگاه سپاه پاسداران در پادگان قصر فيروزه 2 / 7 / 1364.