در اين كه اصحاب حضرت امام حسين عليه السلام در چه سالي و در چه روزي به قتلگاه كربلا بازگشتند و نيز آن چه معروف است كه در بين راه با «جابر بن عبدالله انصاري» ملاقات شده، بحث زيادي شده است. [1] .

درباره ي اربعين اول و دوم هم، مطالب بسياري است كه در جاي خودش (كتاب هاي تاريخي و مقتل ها) مورد بحث قرار گرفته است.

بحث ديگري كه درباره ي «اربعين» شده است، زمان بازگشت سرهاي شهداي كربلا به اجساد مطهرشان است.

عده اي بر آن اند كه در اربعين حسيني، سرها، از شام به كربلا برگشت داده شده است و برخي بر اين عقيده اند كه برگشت سر شهدا و الحاق آن ها به اجساد مطهر، از كوفه بوده است.

بدين لحاظ، بر زيارت اربعين، زيارت «مرد الرأس» (بازگشت سر) نيز اطلاق شده است.

[1] شهيد محراب آية الله آقاي حاج سيد محمد علي قاضي طباطبايي قدس سره در کتاب تحقيق درباره‏ي اول اربعين حضرت سيدالشهداء عليه‏السلام آورده است که فاضل معاصر، آقاي هاشم معروف الحسني در کتاب سيرة الائمة الاثني عشر ج 2، ص 132 ط بيروت نقل کرده است و کلمات ايشان نظر بر اين که از روي تحقيق و نقليات‏شان از مدارک صحيحه و مصادر مورد اعتماد است، لذا بسيار محل اطمينان است:

«و کان جابر بن عبدالله الانصاري و جماعة من بني هاشم قد شدوا الرحال لزيارة الحسين عليه‏السلام فوردوا کربلا قبل وصول السبايا اليها بيوم واحد و فيما کان جابر بن عبدالله و من معه يجولون بين القبور و اذا بموکب الامام قد امام حسين عليه‏السلام اطل عليهم من ناحية الشام، فقال له قائدة و کان جابر مکفوف البصر: اني اري سوادا قد طلع علينا من ناحية الشام فخاف ان يکون موکب لاحد من اتباع اليزيد او ابن‏زياد، فقال جابر: اذهب و ائتنا بخبره مسرعا، فان کان من اتباع ابن‏زياد لعلنا ناوي الي ملجا و ان کان لعلي بن الحسين عليه‏السلام و عماته و اخواته فانت حر لوجه الله، فمضي و ما لبث ان رجع مسرعا و هو يقول: يا جابر قم و استقبل حرم رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم هذا زين العابدين عليه‏السلام قد جاء بعماته و اخواته، فقام جابر يمشي حافي الاقدام مسرعا حتي دنا من الامام زين العابدين عليه‏السلام، فوقع عليه يقبله و يبکي فارتج المکان من کثرة البکاء.

و قال له الامام عليه‏السلام: يا جابر! ههنا والله قتلت رجالنا و ذبحت اطفالنا و سبيت نساؤنا و حرقت خيامنا».