«عبدالاعلي» سوار نامدار و دلاور نامي شهر كوفه، از شيعيان و دوستداران خاندان رسالت و قاري قرآن بود. وقتي جناب «مسلم» در كوفه تنها ماند، «كثير بن شهاب» او را دستگير كرد و به نزد پسر زياد برد. او را زندان نمودند و وقتي «مسلم» به شهادت رسيد، از او سؤال كردند كه رابطه ات با «مسلم» چه بوده است؟ او گفت: من تماشاچي بودم! «عبيدالله زياد» گفت سوگند ياد كن! او زير بار نرفت. پسر زياد او را شهيد كرد.