آيم به قتلگاه كه پيدا كنم تو را

امشب وداع هجرت فردا كنم تو را



در حيرتم كه از چه بجويم نشان تو

نه سر، نه پيراهن ز چه پيدا كنم تو را



دشمن نداد آبت اگر غم مخور حسين

صحرا ز آب ديده چو دريا كنم تو را



خواهم كه سير بينمت اما حسين من

كو صبر و طاقتي كه تماشا كنم تو را



خون خداست خون تو پامال كي شود؟

در شام و كوفه محكمه برپا كنم تو را