17. ايها الناس ان الله جل ذكره ما خلق العباد الا ليعرفوه فاذا عرفوه عبدوه فاذا عبدوه استغنوا بعبادته عن عبادة ما سواه (فقال له رجل: يابن رسول الله! بابي انت و امي فما معرفة الله؟) قال: معرفة اهل كل زمان امامهم الذي يجب عليهم طاعته. [1] .

اي مردم، خداي بزرگ بندگان را نيافريد، مگر براي آنكه او را بشناسند، وقتي او را شناختند او را


پرستش خواهند كرد و هنگامي كه او را بپرستند، از بندگي غير ادبي نياز خواهند شد.

مردي پرسيد: اي فرزند رسول خدا پدر و مادرم فدايت، شناخت خدا چيست؟ فرمود: شناخت مردم هر زمان امامشان را؛ آن امامي كه اطاعتش بر آن ها واجب است.