بخشندگي خدا
حضرت علي عليه السلام به امام حسن عليه السلام چنين وصيت فرمود:
و فتح لك باب المتاب و باب الاستعتاب فاذا ناديته سمع نداك و اذا ناجيته علم نجواك فأفضيت
اليه بحاجتك و أبثثته ذات نفسك و شكوت اليه همومك و استكشفته كروبك و استعنته علي أمورك و سألته من خزائن رحمته ما لا يقدر علي اعطائه غيره من زيادة الأعمار و صحة الأبدان و سعة الأرزاق؛ و در توبه و در طلب خشنودي اش را بر تو گشوده، پس هرگاه او را بخواني صدايت را مي شنود و هر گاه با او نجوا كني راز گويي و نجوايت را مي داند، پس نياز خود را با او در ميان مي نهي و درون خويش را براي او آشكار مي كني و از غم هايت به سويش شكوه مي بري و بر طرف شدن گرفتاري هايت را از او طلب مي كني و بر كارهايت از او ياري مي طلبي و از خزانه هاي رحمتش آن مقدار كه غير او را بر عطا كردنش قدرت نيست از او درخواست مي كني مانند: افزوني در عمرها و سلامتي بدن ها و فراخي روزي ها.
تحول و انقلاب دروني، سيئات اعمال را در آينده به حسنات تبديل مي كند؛ به اين معنا كه وقتي در سايه ي توبه، عمل نيك انجام مي دهد، خداوند سبحان به او توفيق عنايت فرموده است و بر همين اساس، گناهان توبه كننده بخشيده شده و از نامه ي عمل وي محو مي گردد.
نقش زيارت پر فيض عاشورا براي همه ي انسان هايي كه خواستار كسب معنويت هستند، حائز اهميت است.
اين معامله ي پر سود، كه با يادماني از مصائب حضرت امام حسين عليه السلام و اهل بيتش شكل مي گيرد، يكي از جلوه هاي فضل و بزرگواري حضرت حق متعال مي باشد.
در تفسير نمونه روايتي از ابوذر رحمه الله نقل شده است كه پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمود:
روز قيامت كه مي شود، بعضي از افراد را حاضر مي كنند، خداوند دستور مي دهد گناهان صغيره او را به او عرضه كنيد و كبيره ها را بپوشانيد.
به او گفته مي شود تو در فلان روز، فلان گناه صغيره را انجام دادي و او به آن اعتراف مي كند، ولي قلبش از كبائر ترسان و لرزان است.
در اين جا هر گاه خدا بخواهد به او لطفي كند، دستور مي دهد به جاي هر سيئه، حسنه اي به او بدهيد.
عرض مي كند: پروردگارا! من گناهان مهمي داشتم كه آن ها را در اين جا نمي بينم!
ابوذر مي گويد: در اين هنگام پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم تبسم كرد، كه دندان هايش آشكار گشت.
سپس اين آيه را تلاوت فرمود: (فاولئك يبدل الله سيئاتهم حسنات)؛ [1] پس خدا گناهان آن ها را به ثواب ها تبديل گرداند. [2] .
از اين روي، انسان ها مي توانند با استفاده از منزلتي كه امام حسين عليه السلام در درگاه خداوند سبحان دارد، به بخشش و بزرگواري ويژه اي در محو شدن گناهان خود، دست يابند.
اكنون كه كلام به اين جا رسيد، مطلب را به صورت كلي تر بيان مي كنيم:
پاورقي
[1] فرقان «25» آيهي 70.
[2] تفسير نمونه، ج 15، ذيل آيهي مورد بحث.