خداوند در شب معراج به پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم فرمود:... بر دختر تو ستم مي رانند. او را محروم مي كنند و حقي را كه براي او قرار مي دهي، غاصبانه از او مي گيرند. با وجود اين كه باردار است كتك مي زنند. بي اجازه به حريم و خانه اش وارد مي شوند. حقير و خوار شمرده مي شود. چيزي را نمي يابد كه راه را بر آنان ببندد. از ضربه اي كه بر رحم او مي خورد، فرزندش را سقط مي كند. خودش نيز از آن ضربه وفات مي كند. پيامبر فرمود: (انا لله و انا اليه راجعون)؛ پروردگارا! پذيرفتم و گردن نهادم كه توفيق و صبر از تو ريشه مي گيرد. [1] .