آن چه امروز در پاره اي از موارد، از زبان گويندگان ديني، يا به قلم نويسندگان آشكار مي گردد، خلط ميان اين دو جايگاه است.

نتيجه اين اختلاط اين بوده است كه اولا به علت عدم ظرفيت، از آن ها موجودي ناقص در ذهن خود بيافرينند و ثانيا آن ها را از زندگي خويش عملا خارج ساخته، امكان ارتباط مردم را با آن ها منتفي سازند


كه اين زيان بسيار عظيم تر است؛ يعني درست بر خلاف آن چه آن ها در طول حيات خويش درصدد تحقق آن بوده اند.