در اين جا، به نكاتي ارزشمند، از تقريرات دروس خارج آية الله العظمي حاج ميرزا محمد حسن احمدي فقيه يزدي دامت بركاته، كه توسط نگارنده تنظيم شده، اشاره مي نماييم. ايشان مي فرمود: [1] .

از آيات شريف قرآن، اهميت اصل نماز، بويژه در شب كاملا محرز است.

(و من الليل فتهجد نافلة لك عسي أن يبعثك ربك مقاما محمودا)؛ [2] و بعضي از شب را بيدار و متهجد باش كه تهجد و نماز شب خاص تو است، باشد كه خدايت به مقام محمود مبعوث گرداند.

درباره ي «مقام محمود» سخن بسيار است، ولي آن چه در آثار شرعي، بويژه در زيارت عاشورا تصريح شده، به عنوان يكي از درخواست هاي اصيل انساني از خداوند متعال مطرح شده است.

گرچه بعضي از اعاظم در مواضع گوناگون، آن را به «مقام شفاعت» تفسير كرده اند، [3] ولي به عنوان يكي از اسماء الهي و سمت هاي خداوند متعال «يا الله المحمود في كل فعاله[أفعاله]» [4] مطرح شده است؛ به اين معنا كه تمام كارهاي حق متعال نيك و پسنديده است، گويي شفاعت هم، در شعاع آن اسم الهي است.

در بعضي از دعاها از آن جمله در كتاب اقبال در ضمن دعاهاي ماه مبارك رمضان، جمله هايي اين گونه مطرح شده است: «يا الله المعبود المحمود في كل فعاله». «يا الله المحمود في كل فعاله[أفعاله]».

در كتاب شريف مصباح المتهجد، مرحوم شيخ طوسي قدس سره، اين چنين ذكر شده است:

«و وفقني لكل مقام محمود تحب أن تدعي فيه بأسمائك».

اين جمله نيز در شعاع احاطه ي اسماء الهي طرح شده است. ظاهرا در بعضي از دعاها، راجع به مقام محمود حضرت رسول اكرم صلي الله عليه و آله و سلم اين چنين اشاره شده است: و ابعثه المقام المحمود الذي يغبطه به الأولون و الاخرون يا أرحم الراحمين. نام «احمد»، و نام «محمد» كه صريحا در قرآن آمده، از «حميد» كه نام و سمت حق متعال است، اخذ شده. نيز گويا نام «محمود» با توجه به اين اشتقاق، به عنوان «مقام محمود»، بر آن حضرت اطلاق شده است. از مجموع آن چه ذكر شد، و با توجه به مقام هاي ديگر، چنين برداشت مي شود كه «مقام محمود» براي انسان، آن گونه مقامي است كه تمام كارهاي او پسنديده و بر اساس آن چه خداوند متعال خواسته است، شخصيت انسان تحقق يافته باشد. بر اين اساس مقام محمود يكي از مقام هاي انساني انسان به شمار مي رود. بديهي است در شعاع همين مقام، مقام شفاعت نيز از شخصيت هاي انساني محسوب مي شود كه درجه ي عالي و اعلاي آن، در انسان كامل علي الاطلاق يعني وجود نوراني حضرت احمد محمد كه در مقام شفاعت محمود است، تجلي يافته است.


و اسئل الله بحقكم و بالشأن الذي لكم عنده ان يعطيني بمصابي بكم افضل ما يعطي مصابا بمصيبته مصيبة ما اعظمها و اعظم رزيتها في الاسلام و في جميع السموات والارض.

و از خدا به حق شما و به شأن و مقام تقرب شما نزد خدا درخواست مي كنم كه ثواب غم و حزن و اندوه مرا به واسطه ي مصيبت بزرگ شما بهترين ثوابي قرار دهد كه به هر مصيبت زده اي عطا مي كند و مصيبت شما آل محمد در عالم اسلام بلكه در تمام عالم و زمين و آسمان ها بسيار بزرگ و بر عزادارانش تا چه حد سخت و ناگوار است.



بخواهم از خداوند تعالي

حكيم و قادر و باري والا



به حق خاندانت اي حسينم

به مظلوميتت در شور و شينم



به قربي كه شما در نزد يزدان

بداريد و ندارد هيچ كس آن



عطا گردانم نيكوي پاداش

نباشد در دو دنيا هيچ همتاش



از آن عشقي كه بر دل ها نهادند

مصيبت ديده را پاداش دادند



چه عظمي اين مصيبت بر تو بوده است؟

نظير اين مصيبت ها كه ديده است؟!



عجب داغ عظيم و بس گراني!

تو در دل هاي ما مولا! بماني