بازگشت

تجلي سلام در آيات


خداوند سرچشمه ي خوبي و سلامتي است و يكي از اسماي زيباي الهي «سلام» است: (السلام المؤمن المهيمن) [1] .

«سلام» كه در واقع از بهترين و برجسته ترين دعاهاست، در قرآن مجيد، در موارد گوناگوني، به كار رفته است و خداوند خود را با اين كلمه ي زيبا ستوده است.

نمونه هايي از آيات را در اين زمينه مي خوانيم:

1. (و اذا جاءك الذين يؤمنون بآياتنا فقل سلام عليكم كتب ربكم علي نفسه الرحمة أنه من عمل منكم سوءا بجهالة ثم تاب من بعده و أصلح فانه غفور رحيم)؛ [2] و هر گاه آنان كه به آيات ما مي گروند و نزد تو آيند، بگو سلام بر شما باد، خدا بر خود رحمت و مهرباني را فرض نمود كه هر كس از شما كار زشتي به ناداني كرد و بعد از آن باز توبه كرد و اصلاح نمايد، البته خدا بخشنده و مهربان است.


2. (سلام عليكم بما صبرتم فنعم عقبي الدار)؛ [3] سلام و تهنيت بر شما باد كه صبر پيشه كرديد تا عاقبت نيكو منزلگاهي يافتيد.

3. (دعواهم فيها سبحانك اللهم و تحيتهم فيها سلام و آخر دعواهم أن الحمد لله رب العالمين)، [4] .

و در آن بهشت زبان شوق به تسبيح و تقديس خدا گشايند كه بارالها تو از هر نقص و آلايش پاك و منزهي و ثناي آن ها در بهشت سلامت ابدي مي بخشد و آخرين سخن شان حمد پروردگار عالميان است.

4. (الذين تتوفاهم الملائكة ظالمي أنفسهم فألقوا السلم ما كنا نعمل من سوء بلي ان الله عليم بما كنتم تعملون)؛ [5] آن ها را فرشتگان جانشان را مي گيرند در حالتي كه در دنيا به نفس خود ستم كرده و آن جا مجبورا سر تسليم پيش دارند و گويند ما كار بد نكرديم. آري خدا به هر چه كرده ايد آگاه است.

5. (الذين تتوفاهم الملائكة طيبين يقولون سلام عليكم ادخلوا الجنة بما كنتم تعلمون)؛ [6] آناني كه پاكيزه هستند (وقتي) فرشتگان قبض روحشان كنند مي گويند درود بر شما به خاطر آن چه كه عمل كرده ايد وارد بهشت شويد.

6. (... و سلاما علي ابراهيم)؛ [7] ما خطاب كرديم كه اي آتش سرد و سالم براي ابراهيم باش.

7. (يا أيها الذين آمنوا لا تدخلوا بيوتا غير بيوتكم حتي تستأنسوا و تسلموا علي أهلها ذلكم خير لكم لعلكم تذكرون)؛ [8] اي اهل ايمان! هرگز به هيچ خانه، مگر خانه هاي خودتان تا با صاحبش انس نداريد وارد نشويد و چون رخصت يافته داخل شويد به اهل آن خانه، نخست سلام كنيد، شما را بهتر است كه متذكر شويد.

8. (فاذا دخلتم بيوتا فسلموا علي أنفسكم تحية من عندالله مباركة طيبة كذلك يبين الله لكم الآيات لعلكم تعقلون)؛ [9] (چون به خانه يا مسجدي درآييد، بر مسلمانان هم دينان خودتان يا اگر كسي نباشد بر نفس خود باز سلام كنيد) كه اين تحيت سلام بر بركتي نيكو از جانب خداست. چنين خدا آيات خود را براي شما روشن بيان مي كند كه در آن ها تعقل كنيد و طريق سعادت و هدايت بازجوييد. [10] .


9. (و اذا سمعوا اللغو أعرضوا عنه و قالوا لنا أعمالنا و لكم أعمالكم سلام عليكم لا نبتغي الجاهلين)؛ [11] و چون سخن لغوي بشنوند، از آن اعراض كرده و گويند اعمال ما از ما و اعمال شما از شما، برويد سلامت باشيد كه ما هرگز مردم هرزه گوي نادان را نمي طلبيم.

10. (تحيتهم يوم يلقونه سلام و أعد لهم أجرا كريما)؛ [12] تحيت مؤمنان و پذيرايي ايشان روزي كه به لقاء رحمت حق نايل شوند، سلام خدا و بشارت لطف الهي خواهد بود و بر آن ها پاداش با كرامت و شرافت مهيا فرموده است.

11. (ان الله و ملائكته يصلون علي النبي يا أيها الذين آمنوا صلوا عليه و سلموا تسليما)؛ [13] خدا و فرشتگانش بر روان پاك اين پيغمبر درود مي فرستد، شما هم اي اهل ايمان، بر او صلوات و درود بفرستيد و با تعظيم و اجلال بر او سلام گوييد (و تسليم فرمان او شويد).

12. (سلام قولا من رب رحيم)؛ [14] بر آنان از خداي مهربان (فرشتگان رحمت) سلام و تحيت رسانند.

13. (سلام علي نوح في العالمين)؛ [15] سلام بر نوح در ميان جهانيان.

14. (سلام علي موسي و هارون)؛ [16] سلام و تحيت خدا بر موسي و هارون باد.

15. (سلام علي آل ياسين)؛ [17] سلام بر آل ياسين باد.

16. (سلام عليكم طبتم فادخلوها خالدين...)؛ [18] سلام بر شما باد كه چه عيش (ابدي) نصيب شما گرديد، پس داخل شويد آن (بهشت) را...

17. (هو الله الذي لا اله الا هو الملك القدوس السلام المؤمن المهيمن العزيز الجبار المتكبر سبحان الله عما يشركون)؛ [19] چه اوست خداي يكتايي كه غير او خدايي نيست سلطان مقتدر عالم پاك از هر نقص و آلايش و منزه از هر عيب و ناشايست، ايمني بخش نگهبان جهان و جهانيان، غالب و قاهر بر همه ي خلقان با جبروت و عظمت و بزرگوار و برتر و پاك خداي از هر چه بر او شريك پندارند.



پاورقي

[1] حشر «59» آيه‏ي 23.

[2] انعام «6»، آيه‏ي 54.

[3] رعد «13»، آيه‏ي 24.

[4] يونس «10»، آيه‏ي 10.

[5] نحل «16»، آيه‏ي 28.

[6] نحل «16»، آيه‏ي 32.

[7] انبياء «21» آيه‏ي 69.

[8] نور «24»، آيه‏ي 27.

[9] نور «24»، آيه‏ي 61.

[10] بر اين اساس، امنيت و سلامتي، با انجام اين تحيت، که از ناحيه‏ي شرع مقدس مقرر شده است و باعث برکت و خير است، ميان دو نفري که به هم برخورد مي‏کنند، برقرار مي‏گردد.

[11] قصص «28»، آيه‏ي 55.

[12] احزاب «33»، آيه‏ي 44.

[13] احزاب «33»، آيه‏ي 56.

[14] يس «36»، آيه‏ي 58.

[15] صافات «37»، آيه‏ي 79.

[16] صافات «37»، آيه‏ي 120.

[17] صافات «27» آيه‏ي 130.

[18] زمر «39»، آيه‏ي 73.

[19] حشر «59» آيه‏ي 23.