شيخ ابوجعفر طوسي رحمه الله در مصباح المتهجد به ذكر چند طريق زيارت عاشورا پرداخته است:

در يك نقل از حضرت امام باقر عليه السلام به اين مضمون بيان شده است: [1] .

محمد بن اسماعيل بن بزيع و او از صالح بن عقبه و او از پدرش و او از حضرت باقر عليه السلام روايت مي كند كه فرمود: هر كس حسين بن علي عليه السلام را در روز عاشورا (دهم محرم) زيارت كند و نزد قبر آن حضرت گريان شود، روز قيامت خداوند را با ثواب دو هزار حج و دو هزار عمره و دو هزار جهاد ملاقات كند، آن هم ثواب حج و عمره و جهادي كه در خدمت رسول اكرم و ائمه طاهرين عليهم السلام بوده باشد.

راوي مي گويد: عرض كردم فدايت شوم، كسي كه در شهر، يا كشور ديگري است و نمي تواند در آن روز


خود را به قبر آن حضرت برساند، چه كند؟

حضرت فرمود:

اگر چنين باشد به صحرا يا بالاي بام خانه خود رود و با سلام، اشاره به سوي قبر آن حضرت كرده، بر لعن قاتلان آن حضرت جديت كند، و بعد دو ركعت نماز بخواند، و اين كار را هنگام بر آمدن روز، قبل از ظهر انجام دهد، آن گاه هم خودش در مصيبت آن حضرت گريه كند و هم اگر در تقيه و ترس نيست، امر كند تا خانواده ي او نيز بر آن حضرت گريه كنند، در خانه اي مجلس مصيبتي بر پا كرده، مصيبت حضرت سيدالشهداء عليه السلام را به يكديگر تعزيت گويند. من ضامن مي شوم كسي كه اين عمل را انجام دهد، خداوند تمام آن ثوابها را به او عنايت فرمايد.

راوي عرض كرد: چگونه يكديگر را تعزيت و تسليت بگوئيم؟

حضرت فرمود چنين بگوييد:

عظم الله اجورنا بمصابنا بالحسين عليه السلام و جعلنا و اياكم من الطالبين بثاره مع وليه الامام المهدي من آل محمد عليهم السلام؛ يعني خداوند اجر ما را به سوگواري بر حسين عليه السلام بيفزايد و ما و شما را از خونخواهان او همراه با ولي خود، امام مهدي آل محمد عليهم السلام قرار دهد.

سپس حضرت فرمود:

اگر مي تواني آن روز براي حاجتي از خانه بيرون مرو كه حاجت مؤمن برآورده نمي شود و اگر هم برآورده شود، ميمون و مبارك نخواهد بود و چيزي را در آن روز در منزل ذخيره نكند، كه اگر چنين كرد بركت نخواهد داشت. اگر كسي طبق اين دستور عمل كند، ثواب هزار حج و هزار عمره و هزار جهاد همراه با رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم براي او خواهد بود و اجر و ثواب هر نبي، رسول، وصي، صديق و شهيدي كه از ابتداي خلقت دنيا تاكنون در راه خدا مرده و يا شهيد شده است را خواهد داشت.

نكته قابل توجه آن است كه اين نقل، توسط حضرت امام محمد باقر عليه السلام است و «علقمه» از حضرت عليه السلام تقاضا مي كند دعائي به من تعليم دهيد كه وقتي از راه دور يا نزديك حضرت سيدالشهداء عليه السلام را زيارت مي كنم، آن دعا را بخوانم.

احتمال دارد دعائي كه حضرت به «علقمه» آموزش دادند، همان «دعاي معروف علقمه» باشد، ولي به صورت علني بيان نفرمودند، بلكه براي شخص «علقمه» بوده است.