فرازهاي فروزان زيارت عاشورا نمايانگر آموزه هاي زرين از تأثير نسل در دو سوي سپاه كفر و حق است. در اين عبارات به خوبي از عوامل تربيتي خانواده، محيط تعليم و تربيت و مربي، تأثير محيط اجتماعي و فرهنگ عمومي به عنوان زمينه ساز ساخت و پرداخت شخصيت افراد آگاه مي شويم و گستره اين تعامل را نه در زندگي محدود چندين ساله، بلكه در افقي بي كران و نامحدود تا روز رستاخيز مي توان مشاهده كرد.

در اين مقام عبارات عبرت آموز اين زيارت را از نظر مي گذرانيم.

نخست جلوه هاي جاودان شخصيت امام حسين عليه السلام بيان مي گردد:

السلام عليك يا ابا عبدالله، السلام عليك يابن رسول الله، السلام عليك يابن اميرالمؤمنين و ابن سيد الوصيين، السلام عليك يابن فاطمة سيدة نسآء العالمين، السلام عليك يا ثار الله و ابن ثاره والوتر الموتور.

در اولين جمله، حضرت را با كنيه مخاطب قرار داده و سلام مي شود.

دومين سلام ما «رايحه نبوت» مي دهد؛ زيرا اتصال سيدالشهداء عليه السلام را به نبوت و رسول خاتم بيان مي شود تا افزون بر بيان جمال توحيدي، كمال نبوي نيز بر سلسله صفات آسماني آن حضرت افزوده گردد.

در سومين سلام به «ارتباط با امامت» حضرت اشاره مي شود كه در آن امامت علوي، سلسله جنبان باورهاي ناب الهي است و در پي آن، سلام چهارم بيان مي شود كه اشاره به اتصال با ولايت كامل در ارتباط با برترين زنان آفرينش است. پس از توجه به اتصال آن حضرت به چهار حلقه زرين و زيبا و دلنشين (خدا، رسول، امام، حضرت فاطمه)، ارتباط خونين اما پر فروغ و جاودان آن عزيز را با «شهادت در راه خدا» و رسيدن به «اوج عزت و عظمت مقام ثارالله» يادآور شده است.

در بخش هاي ديگر زيارت عاشورا، آل زياد، آل مروان و همه فرزندان اميه، عبيدالله پسر مرجانه و عمر پسر سعد بن ابي وقاص لعن شده و گفته مي شود:

و لعن الله آل زياد و آل مروان و لعن الله بني امية قاطبة و لعن الله ابن مرجانة و لعن الله عمر بن سعد و لعن الله شمرا.

در فراز ديگر اين زيارت چنين خطاب مي گردد:

اللهم ان هذا يوم تبركت به بنو امية، و ابن آكلة الأكباد اللعين ابن اللعين، علي لسانك و لسان نبيك صلي الله عليه و آله، في كل موطن و موقف وقف فيه نبيك صلي الله عليه و آله عليهم منك اللعنة ابد الابدين و هذا يوم فرحت به آل زياد و آل مروان بقتلهم الحسين صلوات الله عليه؛ پروردگارا! همانا اين روز، روزي است كه تبرك جستند به اين روز بني اميه و فرزند هند جگرخوار، آن يزيد ملعون فرزند ملعون، بر زبان تو و بر زبان پيامبرت در هر جا و هر موقف و هر منزل كه در آن، پيامبرت توقف داشت كه درود خدا بر او باد، خدايا! لعنت فرست بر ابوسفيان و معاويه و يزيد فرزند معاويه؛ بر آنان باد از طرف تو لعنت ابدي و جاويد و هميشگي، و اين روزي است


كه آل زياد و آل مروان شادي مي كنند در اين روز به خاطر كشتن[امام]حسين كه درودهاي خدا بر او باد؛ خدايا! لعن و نفرين و عذابت را بر آنان چند برابر كن.

در اين دو بخش از زيارت با توجه به واژه هاي «بنو»، «ابن» و «آل» عامل نخست و بسيار مهم و تأثير گذار شخصيت افراد، يعني دامان پدر و مادر و كانون خانه و خانواده ترسيم شده است و چهره زشت و ناپسند افراد منفي و منفور كربلا از اين بعد شخصيتي نمايان مي گردد.