اين فقيه بزرگوار، كه از فقهاي عالي مقام و استاد حضرت والد حفظه الله بوده اند، [1] بر حسب حقوقي كه بر ما دارند، نكاتي از ايشان نقل مي گردد. ايشان فرموده اند:

يكي از وجوه معناي حديث شريف «ما أوذي نبي مثل ما أوذيت»، اذيت رسول اكرم صلي الله عليه و آله و سلم بوده به واسطه آگاه شدن از حوادث تلخي كه بعد از آن حضرت اتفاق مي افتد.

خداوند زيارت عاشورا را انشاء فرمود و خواص دنيوي و اخروي آن را بيان نمود و سپس ضمانت كرد اداء آن ها را و سپس به جبرئيل كه به رسول خدا و اهل بيت گراميش و شيعيانشان برسد تا خشنود گردند؛ اولا: مسرور شوند به فوائد اخرويه ي آن. و ثانيا: متوسل شوند براي فوائد دنيويه اش.

... حضرت علي بن ابي طالب عليهم السلام از پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم و ايشان از جبرئيل و جبرئيل از قلم و قلم از لوح و لوح از پروردگار عالميان، كه هر كه را حاجتي به خداوند باشد و اين زيارت را بخواند، خداوند عالم، حاجت وي را به قدرت كامله ي خود و به فضلش بر محمد و آل محمد و شيعيان و محبين آن ها بر آورده كند.

حقير پس از فراغ از رساله، عمل نمودم به دستور زيارت عاشورا، براي حاجتي كه محال عادي بود و خداوند به حرمت اين بزرگواران، به اسرع وقت اجابت نمود.