يكي از چهره هايي كه در صحنه كربلا درخشش و نمود خاصي داشت، «عابس »بود كه در زيارت ناحيه ي مقدسه به او اشاره شده است. وي از شخصيت هاي برجسته ي شيعه است. شخصيت مدير، شجاع، سخنور و زاهد شب زنده داري بود. نمونه ي پاكي و خلوص و قهرماني و از بزرگ ترين انقلابيون به حساب مي آيد. [1] .

وي به امام عليه السلام عرض كرد:

اي حسين، به خدا سوگند، هيچ كس در روي زمين نزد من عزيزتر و محبوب تر از تو نيست و اگر ممكن بود به چيزي بهتر از جانم و خونم از تو دفاع كنم چنين مي كردم. [2] .

نكته ي جالب توجه اين كه عابس از امام خود، با تمام هستي دفاع مي كند و مي گويد اگر بهتر از خون و جانم در اختيار داشتم آن را اهدا مي كردم، هميشه بهترين انسان ها با ارزش ترين چيزها را در راه محبوب ترين انسان ها تقديم مي كنند.

حركت ديگر عابس اين كه، وقتي با خلوص تمام جان به جانان داد، بدن را نيز عاري از قيد و بند ظاهري ساخت؛ پيراهن از تن درآورد و مردانه به ميدان مبارزه پا نهاد، تا بدانجا كه روح پاكش به ملكوت اعلا پر گشود.