خواص حق در طول تاريخ همواره مورد آزار و شكنجه، تبعيد و تحقير و قتل قرار گرفته اند، ولي خداوند ايمان آنان را حفظ نموده و در تحت حمايت خويش قرار داده و از شر دشمنان نجاتشان داده است. خواص حق كه به اداي وظيفه ي حق گويي و حق خواهي قيام مي كنند هميشه از سوي مستكبران و ستمگران و خواص بد مورد تهمت، شكنجه و قتل قرار گرفته اند.

مؤمن آل فرعون، بعد از دفاع عقلاني و تقيه اي آن گاه كه لازم ديد ايمان خود را آشكار كند و از خدايان آنان بيزاري جويد مي فرمايد:

فستذكرون ما أقول لكم و افوض امري الي الله ان الله بصير بالعباد [1] .

به زودي آنچه را به شما مي گويم به ياد خواهيد آورد و من كار خويش را به


خدا مي سپارم، چه اين كه خدا به بندگان خود بيناست.

سپس خداوند مي فرمايد:

فوقاه الله سيأت ما مكروا [2] .

خداوند او را از نيرنگ فرعونيان حفظ كرد.

كارنامه ي خواص حق پرست پر از تيرهاي تهمت و شايعات است. گاهي به آنها مقام طلب، زماني جادوگر و دروغگو و مفسد و غير آن گفته اند، چنان كه اين تهمت ها را به پيامبران و مصلحان ديگر نيز مي زدند.