آن گروه از عوام و توده هاي مؤمن جامعه هستند كه سلطه ي ظلم را پذيرفته اند و حاضر نيستند از وطن، خانواده و دارايي خود دل كنده، به ديار اسلام يا ديار آزادي مهاجرت كنند، تا در آن جا آزادانه معارف دين را فرا گيرند و به وظايف ديني عمل كنند. آيه ي زير درباره ي اين گروه است:

ان الذين توفيهم الملائكة ظالمي انفسهم قالوا فيم كنتم قالوا كنا مستضعفين في الارض قال الم تكن ارض الله واسعة فتهاجروا فيها فاولئك مأويهم جهنم و ساءت مصيرا [1] .

آنان كه فرشتگان جانشان را در حالي مي گيرند كه بر خويش ستمكارند، چون بدانان گفته مي شود: در چه حال بوديد؟ گويند: ما در زمين


مستضعف بوديم. مي گويند: آيا زمين خدا وسيع نبود كه در آن هجرت كنيد؟ پس اينان جايگاهشان جهنم است و چه بد جايگاهي است.