اين واژه هم به معناي عموم مردم و هم به معناي مردم عوام به كار رفته است.در آيات زير، ناس به معناي عموم مردم به كار رفته است.

يا ايها الناس اعبدوا ربكم [1] .

اي مردم، پروردگارتان را بندگي كنيد.


شهر رمضان الذي انزل فيه القرآن هدي للناس [2] .

ماه رمضان [همان ماهي است] كه در آن قرآن براي هدايت عموم مردم نازل شده است.

در آياتي هم لفظ ناس به معناي مردم عوام در مقابل «خواص» استعمال شده است؛ مثلا وقتي درباريان فرعون برنامه ي مقابله ي ساحران با موسي را پيشنهاد كردند:

قيل للناس هل انتم مجتمعون - لعلنا نتبع السحرة ان كانوا هم الغالبين [3] .

به توده ي مردم [عوام] گفته شد: آيا شما هم جمع خواهيد شد، بدان اميد كه در صورت پيروزي جادوگران از آنان پيروي كنيم؟

همچنين وقتي بزرگان قوم نمرود با بت هاي شكسته رو به رو شدند و فهميدند كه حضرت ابراهيم آنها را شكسته است او را در جمع مردم احضار و توبيخ كردند، تا توده ي مردم را عليه او و به سود خدايشان بشورانند:

فأتوا به علي اعين الناس [4] .

او را در برابر ديدگان توده مردم بياوريد ( و محاكمه كنيد ) .