اينان خواص جامعه ي باطلند كه نقش خط دهي و گمراه كنندگي دارند و با حيله هاي شبانه روزي خويش افراد را به پيروي جاهلانه خوانده، آنان را به هلاكت و گمراهي مي كشانند. قرآن كريم آنان را پيشوايان گمراهي خوانده است و از زماني كه پيروانشان در آخرت از آنها بيزاري مي جويند، ياد مي كند.

اذ تبرأ الذين اتبعوا من الذين اتبعوا و رأوا العذاب و تقطعت بهم الاسباب؛ [1] .

در آن هنگام پيشوايان ( گمراه و گمراه كننده ) از پيروان خود بيزاري مي جويند و كيفر خدا را مشاهده مي كنند و دستشان از همه جا كوتاه مي شود.

در آيه بعد چنين آمده:

( در اين هنگام ) پيروان مي گويند: كاش بار ديگر به دنيا برمي گشتيم تا از آنها ( پيشوايان گمراه ) بيزاري جوييم آن چنان كه آنان ( امروز ) از ما بيزاري جستند! ( آري ) خداوند اين چنين اعمال آنها را به صورت حسرت زايي، به آنان نشان مي دهد و هرگز از آتش دوزخ خارج نخواهند شد. [2] .

از معصوم عليه السلام سؤال شد كه اين پيشوايان كيانند كه در جهنم از پيروان خود بيزاري مي جويند؟ فرمود: به خدا قسم آنان پيشوايان


ستمگرانند. [3] .

همچنين در قرآن از فرعون و بزرگان دربار او به اماماني كه دعوت كننده به سوي آتش هستند ياد شده است:

و جعلنهم ائمة يدعون الي النار و يوم القيمة لا ينصرون [4] .

و آنان ( فرعونيان ) را پيشواياني گردانيديم كه به آتش ( دوزخ ) دعوت مي كنند و روز رستاخيز ياري نخواهند شد.