اين واژه حاكي از خواص بد است، كساني كه از نعمت هاي بسيار مادي برخوردار بوده، به عيش و عشرت مشغولند و فرياد هر مصلحي را به ضرر خويش مي بينند؛ اينان هميشه عليه حق و حق گويان بوده اند.

ما ارسلنا في قرية من نذير الا قال مترفوها انا بما ارسلتم به كافرون [1] .

در هيچ شهر و دياري هشدار دهنده اي ( پيامبري ) نفرستاديم، مگر اين كه


خوشگذرانان آن جا گفتند: ما به آنچه شما بدان فرستاده شده ايد، كافريم.