يكي از شهداي كربلا حبيب بن مظاهر پيرمرد 93 ساله بود. حبيب از جمله كساني بود كه به امام حسين (ع) نامه نوشته بود و همچنين از جمله كساني بود كه با مسلم بن عقيل بيعت كرده بود و سرانجام براي وفاي به عهد خود در كربلا خدمت امام حسين (ع) رسيد.

حبيب با اين حركتش اين نكته را آموخت كه حمايت از دين سن و سال نمي شناسند، و آنچه در اين زمينه مهم است توان است نه سن و سال .

بر خلاف تصور اشتباه امروزي در مكتب ، ما چيزي به نام باز نشستگي نيست و آنچه مورد تأييد دين ماست از كار افتادگي است . ممكن است انسان سي ساله اي از كاربيفتد و ممكن است انسان 90 ساله اي توانايي كار كردن داشته باشد، ولي متأسفانه به بهانه بازنشستگي بسيار كساني كه توانايي انجام كار دارند از حقوق و مزاياي از كارافتادگان استفاده مي كنند.

و باز در زمينه علم و دانش در اسلام فارغ التحصيلي معنا ندارد مگر نه آن كه پيامبر (ص) فرموده اند:

«اطلبوا العلم من المهد الي اللحد»

«ز گهواره تا گور دانش بجوي »

ولي متأسفانه گرفتن مدرك و فارغ التحصيلي در جامعه اسلامي ما ريشه دوانده و توانايي در زمينه هاي مختلف به باد فراموشي سپرده شده است .

حبيب بن مظاهر پيرمردي كه روحيه اي چون جوانان داشت با شجاعت تمام به ميدان رفته و جان عزيزش را نثار امام و مكتبش نمود و به آيندگان آموخت كه حمايت از دين به كهولت سن ربطي ندارد و هر كس در هر سني كه توانايي دارد بايد به اندازة توانايي خود از دين و آئينش حمايت نمايد.