در درس پيش اشاره به وفاداري باب الحوائج حضرت عباس (ع) شد. حال جاي اين سؤال است كه اين همه وفاداري و ايثار فقط بخاطر برادري حضرت عباس (ع) با امام حسين (ع) بود يا رشته محكم تر ديگري باعث اين علقه و محبت شديد شده بود.

آيا محمد بن حنفيه نيز كه برادر پدري حضرت عباس (ع) بود اين رشته محكم را با حضرت عباس (ع) داشت وآيا اگر خداي نكرده مثلاً شخص ستمكاري برادر حضرت عباس بود باز حضرت عباس (ع) اينگونه جانفشاني و حماسه آفريني مي كرد يا خير؟

جواب اين سؤال مشخص است كه علقه بالاتر از برادري بين امام حسين (ع)و حضرت عباس بود و آن رابطه ولايت بود و قطعاً اگر اين ولي ّ غير از برادر بود نيز حضرت عباس از اين جانفشاني كوتاهي نمي كرد، كما اينكه شهداي ديگر چون حبيب بن مظاهر و مسلم بن عوسجه و... رابطه برادري با امام ومولايشان نداشتند ولي در جان افشاني مضايقه نكردند.

پس آنچه باعث شد حضرت عباس (ع) با همه توان از برادرش حمايت كند بيشتراين بود كه برادرش نه تنها برادرش بود بلكه امام و پيشوايش بود واين شهيد بزرگوار درحمايت از ولايت چون قمري در تاريخ مي درخشد و به ديگران ظلمت را چون روز روشن مي كند.

شاهد بر اين گفته اشعاريست كه بصورت رجز از وجود حضرت عباس (ع) نقل شده است ايشان در حين جهاد شمشير مي زدند و با افتخار مي خواندند:



واللّه ان قطعتموا يميني

اني احامي ابداً ان ديني



وعن امام الصادق اليقيني

نجل النبي الطاهر الاميني



ترجمه :

واللّه اگر دست راست مرا قطع كنيدهمانا من از دينم تا ابد حمايت مي كنم

و از امام راستگوي يقينيم كه از اولاد پيامبر پاك امين است

از اين ابيات مشخص مي شود كه حضرت عباس (ع) در حمايت از ولايت چنين استواري ومقاومت نشان داده است نه تنها برادري . واين درس بزرگي است به جوانان و كساني كه به هر نحوي مي توانند از ولايت زمان خودشان حمايت كنند.وحضرت عباس (ع) را در اين درس استاد و الگوي خود قرار دهند، تا اينكه ولي اللّه الاعظم آقا امام زمان (عج ) ظهور بفرمايند و با حمايت اين الگو گرفتگان بساط ظلم وستم را برچينند و به پرونده جنايت كاران خاتمه دهند. انشاء اللّه