چهارمين اثر مهم و بزرگي كه نهضت مقدس (ع) به بار آورد، برملا ساختن ماهيت كثيف و ننگين بني اميه بود.آن قيام و جنبش اصيل كه ، پرده ها را يك باره بالا زد، به خوبي توانست چهره آلوده و سيرت ديو مانند آنها را در برابر امت عملاً ترسيم ساخته وميزان قساوت ، درندگي ، رذالت و پاي بند نبودن آنها را به هيچ اصلي از اصول انسانيت و شرف آشكار سازد.

زاده علي (ع) با آن فداكاري و جانبازي خويش براي همگان روشن ساخت كه اينان نه تنها از كشتن عنصرهاي فضيلت و زادگان پيامبر با لب هاي تشنه و شكم هاي گرسنه امتناع ندارد، بلكه كودكان شير خوار وخرد سال آنهاراهم در برابر ديدگان پدر هدف تيرهاي مسموم و كشنده قرار مي دهند و دختران كوچك و بي گناه را به غل ّ و زنجير مي كشند و با پاي برهنه آنهارا از بيابان ها و بر روي خارها عبور مي دهند.

اين جنايت هاي هولناك آن چنان پرده از ماهيّت بني اميّه بالا زد و آن دشمنان واقعي اسلام را رسوا ساخت كه قيافه هاي اهريمني و شيطاني آنها را آن گونه كه بود، نشان داد و در نتيجه به موازاتي كه محبوبيت خاندان پيغمبر بالا مي رفت ، نفرت و انزجار شديدي از بني اميه در دل ها ايجاد مي گرديد، تا آن جا كه مي توانست نقشه هاي شوم «زاده هند» را كه با جعل احاديث و روايات ساختگي مي خواست خاندان بني اميه را به نام دين در دل هاي مردم جاي دهد، همه را نقش را بر آب سازد.

كار اين منفوريت در اجتماع به حدي بالا گرفت كه سرانجام پس از گذشت چند سال نه تنها هيچ يك از آل اميه جرأت نداشت نسبت خود را آشكار سازد، بلكه بدن هاي مردگان آنهارا از قبر بيرون كشيدند و با آتش مي سوزاندند. آري ، راه پيشرفت و پيروزي كه داشت باسرعت فراوان براي آن دودمان كثيف در بين امت هموار مي شد، بعد از واقعه «طف » يكباره درهم ريخت و بارسوايي و فضيحت بساط بوسفيانيان برچيده گشت .