ولي يك نكته را بايد دانست كه اين محبوبيت از آثار طبيعي و قهري مجاهدات مردانه امام است ، نه هدف او البته بديهي است كه اين محبوبيت قهري براي آن حضرت مخفي نبود، بلكه پيش از وقت هم پيش بيني مي كرد كه پس از شهادت محبوب تر و گرامي تر خواهد شد.

از اين رو، روز عاشورا وقتي كه حملات شديد دشمن به وي شروع شده بود، ضمن سخنانش با اردوي دشمن به اين امر اشاره مي كرد: «وايم اللّه اني لأرجو أن يكرمني مني اللّه بهوانكم ؛ به خدا قسم من اميدوارم كه خداوند مرا گرامي گرداند و شما را خوار و بي مقدار سازد».

امام در اين سخن ، به دو سنت طبيعي اشاره فرموده است :

1 - سست شدن دستگاهي كه به كشتن فرزند پيغمبر (ص) اقدام كرد؛

2 ـ عزت و محبوبيت بيش از پيش امام كه در راه دفاع از حقيقت به خاك و خون غلطيد.

در اين جا باز بايد تذكر دهيم كه «ماربين » آلماني چون ديده است امام حسين (ع) پس از شهادت محبوب تر شده ، خيال كرده است كه آن حضرت خود را به كشتن داد، تا احساسات مردم به نفع وي تحريك شود و بيشتر به او محبت پيدا كند. ولي اين نيز از باب اشتباه هدف با نتيجه قهري است ، زيرا محبوبيت بيشتر امام پس ازشهادت يك سنت طبيعي و از آثار قهري قيام مردانه آن حضرت است .