فعاليت هاي ثمر بخشي كه أئمه اهل بيت : براي عقيم كردن تبليغات مسموم و زنده نگه داشتن نام پرافتخار امام حسين (ع) كردند، مكتب زنده و آموزنده سرور مجاهدان را با آن تشعشع مخصوص اش به جهانيان معرفي كرد و هرچه زمان بيشتر گذشت ، خورشيد حقيقت ِ حسيني بيشتر درخشيد و شعاع نور بخشي آن وسيع تر گشت ، تا آن جا كه شخصيت با عظمت سيدا الشهدا ـ صلوات اللّه عليه ـ شمع جمع شد و شيفتگان انسانيت را دل باخته خود گرداند و محبت آن حضرت تا اعماق روح وجان مردم حقيقت طلب نفوذ كرد.

اين جاذبه شخصيت با عظمت امام حسين (ع) مكتب آن حضرت را به صورت مكتبي خود كار و سيار وفعال درآورد؛ تا آن جا كه مي توان گفت :در جهان تشيع ، اگر احكام اسلام تبليغ مي شود.اگر اخلاق وعقايد ديني تشريح مي گردد و اگر نداي قرآن تا دورترين روستاها و حتي در بين عشاير خانه به دوش طنين مي افكند، همه اينها به بركت مجالسي است كه به نام سيد الشهدا (ع) و زير لواي آن حضرت تشكيل مي گردد و مردم با شور و اشتياق كم نظيري به اين مجالس رو مي آورند و حقايق اسلامي را مي شنود و از منبع فيض حسيني سيراب مي گردند.