همه مي دانند كه در فاجعه اسف انگيز كربلا، علاوه بر زيان هاي مالي ، عده اي ازشريف ترين و برگزيده ترين رجال اسلامي و ذخائر پر ارزش ملي كه داراي عالي ترين صفات انساني هستند و نمونه هاي كامل مكتب قرآن بودند، طعمه آتش جنگ شدند و خانواده هاي آنان بي سرپرست و پريشان گشتند.

از همه مهم تر، سبط پيغمبر (ص) و فرزند برومند علي و فاطمه (س) كه حقا بايد جهان انسانيت را به سوي ترقي و تكامل رهبري كند، با آن وضع دل خراش به خاك و خون غلطيد، و زنان و دختران خاندان رسول خدا (ص) كه نمونه هاي كامل عفت اسلامي بودند، مورد تهاجم و غارت عناصر وحشي واقع شدند و در گذرگاه ها و مجالس عمومي در معرض تماشاي مردان بيگانه قرار گرفتند. بي ترديد اين تهاجم وحشيانه اي كه به خاندان رسالت شد، ضربت بزرگي بود كه به دستگاه رهبري اسلامي وارد گشت و بي احترامي جسورانه اي بود كه به مقام پيغمبر اكرم (ص) شد. و هيچ خسارتي بزرگ تر از اين نمي شود كه خاندان نبوت قتل و غارت شوند. اين خسارت جبران ناپذير است كه مسئوليت آن به عهده حكومت ضد اسلام پسر معاويه است كه با تجاوزطلبي خود اين فاجعه وحشتناك را به وجود آورد.