هميشه حكومت هاي جائر وظالم در اين دو روز احساس خطر مي كردند و نام يزيد را بر خود تطبيق مي دادند و خود به خود از كساني كه روي عنوان يزيد اتكا مي كردند تنفرداشتند وآنها را به عقوبت مي رساندند. تاسوعا و عاشورا كه به جاي سوگواري به يك نمايش بزرگ مذهبي ويك رفراندوم بدون شمارش رأي تبديل گرديد محبوبيت امام و رهبري قاطع او را عملاً اثبات و تكرار كرد. تصوير او در دست امواج خروشان جمعيتي بود كه لاينقطع به خيابان انقلاب مي پيوست و قيام امام حسين بن علي (ع) را از قرن ها به نمايش مي گذاشت .

در بند پانزدهم قطعنامه اين راهپيمايي آمده است «ما به روان پاك و پر افتخار شهداي جنبش اسلامي ايران و به خصوص شهداي مبارزه پانزده ساله كه سهم شاياني در پيشبرد اهداف مبارزه دارند و با الهام از مكتب حسين بن علي (ع) بي دريغ خون خود را نثار كرده اند...». امام در جواب اين تظاهرات عظيم اعلاميه اي صادر كردند كه «شما در راهپيمايي هاي بزرگ سراسري ايران در روزهاي تاسوعا و عاشورا [با] سيّد مظلومان و امام فداكاران (ع) تجديد عهد نموديد».