هر انساني از مرگ مي ترسد و از آن رويگردان است وبرخي آن را فناي ابدي مي دانند، ولي شهادت در فرهنگ شيعي يعني جاودانگي و بهترين راه رسيدن به معشوق و ذات حق . واين مطابق با انسان كمال جو وطالب زندگي ابدي است . اين موهبت را شيعه از حسين (ع) و خون سرخش دارد كه راه جاودانگي را به بشر آموخت . از اين رو مسلمان شيعه با اقتدا به آن امام همام در مقابل ظلم مي ايستد و مرگ سرخ را برمي گزيند تا هم خود ماندگار بماند و هم جامعه را از آلودگي وظلم وفساد پاك سازد. امام حسين (ع) در اين باره مي فرمايند «...بشتابيد به سوي مرگي كه راه فراري از آن نيست ، اين تيرها سفيران دشمن به سوي شمايند. به خدا قسم كه هيچ فاصله اي بين شما و بهشت و جهنم غير ازمرگ وجود ندارد كه شما را به بهشت مي رساند و دشمنانتان را به آتش جهنّم واصل مي كند». به بركت اين خون ها بود كه انقلاب آبياري شد و به بركت احياي روحيه شهادت طلبي شجاعانه به جنگ با ظلم و فساد رفت تا اين كه در سال 57 اين نهال به بار نشست .

3ـ شعار و لعن و نفرين

در قرآن كريم آمده است كه «آگاه باشيد كه لعن و نفرين خدا بر ستمگران جاري است .» در بسياري از زيارت ها به خصوص زيارت عاشورا لعن بر ستمگران و منافقان به مثابه اعلان برائت از آنهاست كه در مقابل حق ايستاده اند. و اين يكي از ابعاد مفاهيم زيارتي است كه مؤمن مسلمان بدان تمسّك مي جويد و همان چيزي است كه از خودآگاهي سياسي مؤمن و كياست مطلوب او در رويارويي با نيروهاي باطل وتشخيص آن و هوشياري و فريب نخوردن از باطل در چهره هاي گوناگون سرچشمه مي گيرد.

امام خميني (ره) در اين رابطه مي فرمايد: آنچه لعن و نفرين بر ستمگران آل بيت است تمام فرياد قهرمانانه ملت ها است بر سردمداران ستم پيشه در طول تاريخ الي الابد.