مقاومت در برابر تهاجمات دشمن
يكي از اموري كه امام حسين (ع) باالهام از كلام الهي روي آن تكيه مي كردند صبر و استقامت و بردباري است از جمله :
در پاسخ مردي از كوفه به نام «ابوهرم » كه از حضرت سؤال مي كنند: چه انگيزه اي تو را وا داشت كه از حرم جدت بيرون بيايي ؟
امام (ع) مي فرمايند: «اي اباهرم ! بني اميه با فحاشي و ناسزا گويي احترام مرا درهم شكستند. من راه صبر و شكيبايي را در پيش گرفتم و ثروتم را از دستم ربودند، باز هم شكيبايي كردم ، ولي چون خواستند خونم را بريزند از شهر خارج شدم ».
بنابه نقل «ابن قولويه » و «مسعودي »، امام حسين (ع) آن گاه كه نماز صبح را به جا آورد، رو به سوي نمازگزاران كرد و پس از حمد و سپاس خداوند به آنان فرمود: «خداوند به كشته شدن شما و كشته شدن من در اين روز اذن داده است و برشماست كه صبر و شكيبايي در پيش گيريد و بادشمن بجنگيد».
مرحوم صدوق در «معاني الاخبار» مي گويد: امام (ع) فرمودند:«اي بزرگ زداگان !صبر و شكيبايي به خرج دهيد كه مرگ چيزي جز يك پل نيست كه شما را از سختي و رنج عبور مي دهد و به بهشت پهناور و نعمت هاي هميشگي مي رساند.»
امام حسين (ع) در روزعاشورا و درلحظه هاي حساس ، هنگامي كه چند تن از نوجوانان هاشمي و آل ابوطالب مانند محمد و عون (فرزندان عبدالله جعفر) و محمد بن مسلم ، دسته جمعي هم چون عقاب به سوي دشمن حمله ور بودند فرمود: «عمو زادگان من و خاندان من ! در مقابل مرگ صبر و استقامت به خرج دهيد كه به خدا سوگند پس از امروز روز ذلت و خواري اي نخواهيد ديد.»
خواهرش زينب (س) را دعوت به صبرو بردباري مي نمايد. آخرين كلام امام (ع) درلحظه شهادت اين است :
«درمقابل قضاو قدر تو شكيبايم اي پرودگاري كه به جز تو خدايي نيست . اي فريادرس دادخواهان ، كه مرا جز تو پروردگار و معبودي نيست ، برحكم و تقدير تو صابر و شكيبايم .»
حضرت امام خميني (ره) در تمام مراحل انقلاب به پيروي از حسين بن علي (ع) راه صبر و استقامت را پيشه خود ساخته و مردم را هم متوجه اين امر مهم نموده و در بيانات خويش در فروردين چهل و دو درمورد وظايف عمومي مسلمين براي صيانت از اسلام مي فرمايند:
«شما پيرو پيشواياني هستيد كه در برابر مصايب و فجايع صبر و استقامت كردند،آنچه امروز مي بينيم نسبت به آن چيزي نيست ، پيشوايان بزرگوار ما حوادثي چون عاشورا و شب يازدهم محرم را پشت سرگذاشتند و در راه دين خدا چنان مصايبي راتحمل كرده اند، عيب است براي كساني كه ادعاي پيروي از حضرت امير (ع) و امام حسين (ع) را دارند در برابر اين نوع اعمال رسوا و فضاحت آميز دستگاه حاكمه خود را ببازند.»
«مابايد روي آن فداكاري ها حساب كنيم كه سيدالشهداء (ع) چه كرد و چه بساط ظلمي را برهم زد و ماهم چه كرده ايم ؟ مگر خون ما رنگين تر از خون سيدالشهدا است ؟ ماچرا بترسيم از اين كه خون بدهيم ، يا اين كه جان بدهيم ؟ دستوراست اين . دستور عمل امام حسين (ع) دستور است براي همه كه كُل ُّ يَوْم ٍ عاشُورا وَكُل ُّاَرْض ٍ كَربَلا. دستور داد به اينكه هر روز و در هر جابايد همان نهضت رابا استقامت ادامه بدهيد.»
«صبر كليد ابواب سعادت و سرمنشأنجات از مهالك است . صبر، بليات را بر انسان آسان مي كند و مشكلات را سهل مي نمايد و عزم و اراده راقوت مي دهد. مقصد هر چه بزرگ تر باشد، رنج در راه آن هرچه زياد باشد بايد انسان تحمل كند. اگر چنان چه استقامت كنيم مؤيد به تأييدات الهي هستيم ».