تأثير پذيري از فرهنگ عاشورا و بررسي گونه هاي مختلف آن در شعر قبل از انقلاب و ادبيات دوران مقاومت و ستم شاهي ، خود از اهميت فوق العاده اي برخوردار است .اين كه كدام دسته از شاعران به اين مهم اقدام كرده ، بيان چه جنبه هايي را در كلام خود برگزيده اند، تعبيرات لفظي و تشبيهات ادبي و استعاره هاي آنان چگونه بوده ، قدرت كلام و ميزان نفوذ نفس آنان تا چه پايه رفته است چه ابعادي از تأثير پذيري را وجهه سخن خويش قرار داده اند و...؟ زماني كه اين بررسي ها صورت گرفت ، آيه هاي فراواني براي انجام داوري هاي فرهنگي و ادبي همه جانبه حاصل مي شود كه هم با عنايت به افراد و گويندگان و هم با توجه به جنبه هاي كلامي ، فرهنگي ، ادبي و... قابل مقايسه و تطبيق و است كه فرصت و مجال ديگري مي طلبد.

بيان تأثير پذيري فرهنگ عاشورا را در شعر پس از انقلاب مي توان در چندين محور و موضع دانست كه مي توان به چند نمونه از آنها اشاره كرد:

الف ـ موضوع مدح ، ستايش و تمجيد كه بي ترديد مقوله اي بسيار مفصل و در خور اعتناست .

ب ـ ترغيب ، تشويق و تهيج رزمندگان جبهه در نبرد و دفاع مقدس