سند روايات ظريف تا امام صادق (ع) در مجموعه اول به اين شرح آمده است: ظريف بن ناصح، از عبدالله بن ايوب، از ابي عمرو الطبيب، از امام صادق (ع).

در مجموعه دوم: ظريف بن ناصح، از عبدالله بن ايوب، از حسين بن رواسي، از ابن ابي عمرو الطبيب، از امام صادق (ع).

در اين مجموعه حسين رواسي و ابن ابي عمرو، بين عبدالله بن ايوب و ابي عمرو قرار گرفته، در حالي كه نام اين دو نفر در سند مجموعه اول نيامده است.

به نظر ما منشاء چنين رويدادي، افتادن لفظ ابن پيش از ابي عمرو در نسخه هاي ايشان بوده است و از اين رو ابوعمرو پدر كه از امام صادق (ع) روايت مي كند، همان المتطبب روايت معرفي شده است. در صورتي كه در واقع راوي از امام، پسر او، يعني محمد بن ابي عمرو است كه از اصحاب امام صادق (ع) بوده، [1] و او، همان گونه كه در ضمن شرح حالش در مجمع الرجال و جامع الرواه به نقل از رجال شيخ آمده، همان طبيبي است كه شيخ در رجال خود او را چنين معرفي كرده است:

محمد بن ابي عمرو طبيب كوفي كتاب ديات را از امام صادق (ع) روايت كرده است. [2] .

اما اين روايت عبدالله بن ايوب در مجموعه دوم از حسين رواسي، از اين ابي عمرو، در مجموعه اول بدون اينكه نامي از حسين رواسي برده شده باشد، مستقيما و بي واسطه از ابن ابي عمرو آمده و اين به آن معني است كه عبدالله بن ايوب، يك بار كتاب ديات را از طريق رواسي از ابن ابي عمرو روايت كرده، و بار ديگر مستقيما از ابن ابي عمرو، و نظير آن در اين قبيل روايات، و همانند آن بسيار ديده شده است.