عده اي مسايل را اشتباه گرفته اند. البته بحمدالله امروز مسؤولين ما دلسوز و علاقه مندند و رييس جمهوري انقلابي و مؤمن بر سر كار است و مي خواهند كشور را بسازند. يك عده اي سازندگي را با مادي گرايي اشتباه گرفته اند. سازندگي چيزي و ماديگري چيز ديگري است.

سازندگي يعني اين كه كشور آباد بشود و طبقات محروم به نوايي برسند. برادران و خواهران، سال هاي سال اين كشور را ويران كرده اند و بعد از انقلاب هم به مدت هشت سال به وسيله مهاجمين خارجي همان كارها را ادامه دادند. آيا اين شوخي است؟ كشور بايد ساخته شود و سازندگي تلاش لازم دارد. از پايان جنگ تا به امروز هنوز سه سال و اندي بيش تر نمي گذرد. از پايان جنگ تا امروز چيزي نگذشته است. اگر يك بمب درجايي بيفتد در يك لحظه همه چيز را ويران مي كند اما ساختن همان ويرانه مدت ها طول مي كشد. يك ساختمان، خانه و عمارت دو يا سه طبقه اي در يك لحظه منفجر مي شود، اما در يك لحظه ساخته نمي شود. يك كشور را هشت سال ويران كردند. مگر اين شوخي است؟ قبل از انقلاب خاندان منحوس پهلوي (كه لعنت خدا بر آن ها و بر كارگزاران و دستيارانشان و لعنت بر خانواده قاجار و دستيارانشان باد) سال هاي متمادي اين مملكت را ويران كردند. بعد كه انقلاب آمد كشور را بسازد مگر دشمنان توانستند تحمل بكنند؟ امروز در آمريكا دارند اسناد همكاري آمريكا با عراق در جنگ را افشا مي كنند. ما همين حرف ها را آن روز هم مي گفتيم. ما آن روز به طور قاطع مي گفتيم كه شرق و غرب دارند از عراق حمايت مي كنند. يك عده كوته فكرهاي داخلي حرف ما را انكار مي كردند و مي گفتند به چه دليل اين طور مي گوييد؟ بفرماييد اين هم دليل امروز اسناد حمايت آمريكا از عراق را خود آمريكايي ها دارند افشا مي كنند و دارد معلوم مي شود كه در اين چند سال چه كمك هاي عظيمي به عراق كردند. شرق و غرب با هم، هم دست شدند و اين جنگ را به راه انداختند و مملكت را ويران كردند. بعد از سال ها ويرانگري توسط حكام فاسد پهلوي و قاجار و بعد از چند سال ويرانگري جنگ، حالا دولت جمهوري اسلامي به كمك مردم و كارگزاران و متخصصين و كاردان ها مي خواهند اين كشور را بسازند. معلوم است كه اين كار يك روز و دو روز و يك سال و دو سال نيست. اين همه مراكز مادي از بين رفته، اين همه امكان اشتغال نابود شده، اين ها چيزي نيست كه ظرف مدت كوتاهي ترميم شود.

سازندگي يك مجاهدت و يك جهاد في سبيل الله است. هر كسي كه در اين مجاهدت شركت بكند جهاد و خدمت كرده و در راه اداره و حفظ جامعه اسلامي كه يك واجب بزرگ است گام برداشته است و اين خيلي كار بزرگي است. سازندگي يك مسأله است و مادي گري، ماده پرستي و دنيا طلبي مسأله ديگري است. سازندگي همان كاري بود كه علي بن ابي طالب (ع) مي كرد كه تا قبل از خلافت ادامه داشت (حتي شايد در دوران خلافت هم انجام مي شد كه البته من ترديد دارم). آن بزرگوار با دست خودش نخلستان آباد مي كرد، زمين احيا مي كرد، درخت مي كاشت، چاه مي كند و آبياري مي كرد. اين سازندگي است. دنيا طلبي و ماده طلبي كاري است كه عبيدالله بن زياد و يزيد مي كردند. چه وقت آن ها چيزي را به وجود مي آوردند و مي ساختند؟ آن ها فاني مي كردند، مي خوردند و تجملات را زياد مي كردند.

اين دو تا را نبايد با هم اشتباه كرد. امروز يك عده به نام سازندگي خودشان را غرق در پول و دنيا و ماده پرستي مي كنند. آيا اين سازندگي است؟