با كاربرد افعال، خوب آشنا باشيم
از ويـژگـي هـاي پـايـه يـك نـوشـتـه شـيـوا، بـهـره گـيـري از افـعـال بـه شـكـل درسـت اسـت. نـويـسـنـده بـايـد هـمـه گـونـه هـاي زمـانـيِ افـعـال را كـاملا بشناسد و موارد اصلي و فرعي كاربرد هر يك را به خوبي بداند.مخصوصا بـايـد بـا كـاركـرد فـعـل هـاي مـاضـي نـقـلي،مـاضـي بـعـيـد، مـاضـي و مـضـارع التـزامي، و فـعـل اسـتـمـراري آشـنـا بـاشـد. در مـثـال زيـر، عـبـارت (شـك نـيـسـت) اقـتـضـا مـي كـنـد كـه فعل ماضي نقلي (ساخته اند) به كار رود و نه ماضي بعيد التزامي:
(شك نيست كه بعد از درگذشت او، بقعه معتبري بر مزارش ساخته بوده باشند.)
نـيـز در ايـن مـثـال، بـايـد در بـخـش شـرطـيِ جـمـله، از فـعـل مـضـارع التـزامـي (احـرام نـمـايـد) اسـتـفـاده كـرد و نـه فعل ماضي مطلق:
(اگر بدون تعيين نيّت احرام نمود، عملش باطل خواهد بود.)