از آن طرف امتناع از بيعت اثري تلخ و ناگوار داشت؛ زيرا قدرت هولناك و مقاومت ناپذير وقت، با تمام هستي خود، بيعت مي خواست (بيعت مي خواست يا سر) و به هيچ چيز ديگر قانع نبود و از اين روي كشته شدن امام (ع) در صورت امتناع از بيعت، قطعي و لازم لاينفك امتناع بود. سيدالشهدا (ع) نظر به رعايت مصلحت اسلام و مسلمين، تصميم قطعي بر امتناع از بيعت، و كشته شدن گرفت و بي محابا مرگ را بر زندگي ترجيح داد و تكليف خدايي وي نيز امتناع از بيعت و كشته شدن بود. و اين است معني آنچه در برخي از روايات وارد است كه رسول خدا در خواب به او فرمود: خدا مي خواهد تو را كشته ببيند. و نيز آن حضرت به بعضي از كساني كه از نهضت منعش مي كردند فرمود: خدا مي خواهد مرا كشته ببيند. و به هر حال، مراد مشيّت تشريعي است نه مشيّت تكويني؛ زيرا چنانكه سابقاً بيان كرديم مشيت تكويني خدا تأثيري در اراده و فعل ندارد.