عالم جليل القدر مرحوم هزار جريبي از عالم بزرگ شيعه سيد علي طباطبائي معروف به صاحب رياض نقل كرده است:

در ايام تحصيل، روزهاي پنج شنبه طرف عصر هميشه براي زيارت اهل قبور از كربلا خارج شده و به اطراف خيمه گاه مي رفتم. شبي در عالم رؤيا ديدم كه آنجا رفته ام و شهر رنگ ديگري به خود گرفته است. خبري از خانه ها و ساختمانها نيست و فقط قبوري پيدا بود كه در مكان بلندي قرار گرفته بود. من از ديدن آن منظره وحشت كرده و به فكر فرورفتم و در اين حال بودم كه شنيدم هاتفي به زبان فارسي گفت:


خوشا به حال كسي كه در اين زمين مقدس مدفون گردد، اگر چه با هزاران بار گناه باشد كه از هول (و ترس) روز قيامت به سلامت در رود. و هيهات هيهات كه كسي در آن جا مدفون نشود، و از هول قيامت به سلامت در رود» [1] .