من عائده، حرم الله عليه رايحة الجنة. [1] .

كسي كه با او (حسين) عناد ورزد، خداوند رايحه بهشت را بر او حرام گرداند.

رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم

در جنگ صفين ابو ايوب اعور، يكي از فرماندهان لشكر معاويه، آب را به روي لشكر علي عليه السلام بست؛ از اينرو حضرت علي عليه السلام عده اي از سواره نظام را براي گشودن راه آب فرستاد و ليكن همه ايشان با نااميدي و شكست برگشتند؛ در اينحال امام حسين عليه السلام با كسب اجازه از امير المؤ منين، علي عليه السلام، با چند سوار به سوي ميدان رفت و ابو ايوب و يارانش را شكست داد و خيمه اي آنجا زد و نزد پدر بزرگوارش، امام علي عليه السلام، آمد و خبر پيروزي را به اطلاع حضرت رساند؛ در اينحال حضرت علي عليه السلام گريه كرد و فرمود:

اين اولين فتح و پيروزي به بركت حسين نصيب ما شد.

و اظهار داشت:

كشته شدن او را در كربلا با لب تشنه به ياد آوردم؛ بگونه اي كه اسب او گريزان و شيهه زنان مي گويد:

امان و امان! از دست امتي كه فرزند دختر پيامبر خود را كشتند. [2] .