بسياري از نويسندگان كه در نقد انديشه هاي وهابيان كتاب نوشته اند ابن تيميه را بنيانگذار اين جريان فكري معرفي كرده اند. [1] ؛ در حالي كه چهار قرن قبل از ابن تيميه، بربهاري از علماي بزرگ حنبلي در كتاب «السنة» بيشتر نظريات وهابيان را ابراز كرده و او نيز به نوبه ي خود از عقيده نص گرايانه و خشك [2] احمد بن حنبل متأثر بوده

است. بنابراين براي دست يافتن به ريشه هاي اين تفكر افراطي و سير تحولات آن، لازم است ابتدا نظريات بربهاري را بررسي كرد.