ميرزا اسماعيل هنر جندقي (1282 ه.ق) فرزند يغماي جندقي است كه هر دو از شعراي عصر قاجاريه بوده اند. هنر در انواع شعر بخصوص قصيده سرايي مهارت داشته است. او بيشتر در جندق مي زيسته و در تذكره ها از او جز نامي به ميان نيامده است.

هنر جندقي از جمله شاعراني است كه در مصيبت سيد و سالار شهيدان، امام حسين عليه السلام اشعار پرسوز و گدازي دارد. هم اكنون ترجيع بندي در مرثيه ي سيدالشهداء عليه السلام از او بجاي مانده است. هنر جندقي در اين ترجيع بند به استقبال ترجيع بند محتشم كاشاني رفته و از او پيروي نموده كه بند اول آن چنين سروده شده است!



گردون، سپه به سوك محرم كشيد باز

اينك طلايه ي مه ماتم رسيد باز



شام سياه ي بخت به ماتم گشود موي

صبح سپيد موي گريبان دريد باز



اشك ستاره ريخت به روي فلك، مگر

در چشم چرخ ناخنه اي شد پديد باز



خور در افق نهضت، دميد از كران شفق

گيتي به طشت زر سر يحيي بريد باز



چندي به روي دهر در فتنه بسته بود

پيدا شدش ز تخته ي گردون كليد باز






بود اين هلال، تيغ سكندر مگر كزو

دارا صفت سپهر به خون در تپيد باز



خفتان چرخ، بي سببي نيست غرق خون

مانا ز خنجريست كزو خون چكيد باز



خورشيد از اين ميانه كران جست و رخت بست

زيرا به روزگار در فتنه ديد باز



ز انجم بر اين بساط، فلك چون مشعبدان

تا از پي چه شعبده اين مهره چيد باز



اين شام تيره چيست كه عالم سياه كرد

گويا هلال ماه محرم دميد باز



بر آل مصطفي فلك اقبال تيره كرد

دور ستاره گشت به كام يزيد باز



بست از حجاز قافله سالار كربلا

با خيل كاروان الم بار كربلا