وي يكي از راويان وقايع عاشوراست. جريان ديدار «ابن سعد» با امام حسين عليه السلام، ميان دو سپاه پس از فرود در كربلا و پيش از روز عاشورا، از او روايت شده است.

«ابومخنف» اين خبر را بدينگونه از او روايت مي كند: حدثني ابوجناب عن هاني... و كان قد شهد قتل الحسين عليه السلام.

«ابوجناب»، از «هاني»... كه شاهد شهادت حسين عليه السلام بوده است، به من اينگونه روايت كرد...

نامبرده در به شهادت رسانيدن «عبدالله بن عمير كلبي» كه دومين قرباني از ياران حسين عليه السلام بود، نيز شركت داشت.

و نيز همين عنصر گمراه، قاتل دو تن از فرزندان اميرمؤمنان به نام عبدالله و جعفر، و قاتل نوجوان ديگري از خاندان حسين عليه السلام و نيز قاتل عبدالله بن حسن مي باشد كه مادرش بانو «رباب» دختر بافضيلت «امرء القيس» بود.

يكي از ده نفري بود كه پس از شهادت سيدالشهداء، بر پيكر مطهر آن حضرت اسب تاختند. ابوعمرو مي گويد: به اين ده نفر نگاه كرديم، همه زنازاده بودند.

وي قاتل جناب عبدالله بن علي ابيطالب عليه السلام است. آن ملعون در روز عاشورا اين جوان را كه برادر حضرت قمر بني هاشم بود به شهادت رساند.

همچنين يكي از قاتلين جناب «جعفر بن علي بن ابيطالب عليه السلام است. به قولي وي قاتل جناب «محمد بن ابي سعيد بن عقيل» نيز بوده است.

مختار، اين گروه را دستگير كرد و دستور داد همه را به پشت بخوابانند و با ميخهاي آهني دست و پايشان را به زمين


كوبيد و دستور داد اسبهايي با نعل آهنين، بر بدنهاي پليد آنان تاختند و آنقدر ادامه دادند تا به هلاكت رسيدند. سپس جسدهاي آنان را با آتش سوزانيد.