وي يكي از روايتگران واقعه ي جانگداز عاشوراست. نامبرده از «حسان بن فائد

عبسي» جريان نامه ي «ابن سعد» به «عبيدالله» و پاسخ او، و نيز از «قرة بن قيس» داستان «حر» را روايت مي كند. از او در تاريخ طبري 31 گزارش موجود است و خود روزگار مختار را درك كرده، و آنگاه در سال 68 ه.ق با سپاه «مصعب بن زبير» براي پيكار با «قطري خارجي» بيرون آمده است، سپس در سال 77 ه.ق در مدائن دربان «مطرف بن مغيره» شد و در حالي كه جواني نورس و چابك بود با شمشير آخته بالاي سر او به پاسداري مي ايستاد. او در سال 77 ه.ق با سپاه «حجاج» پيكار كرد، و سرانجام به كوفه بازگشته است.

«فخر رازي» در كتاب خود نام او را آورده و مي گويد: از پدرم شنيدم كه «ابومخنف» از او روايت كرده و او نيز به نقل از ديگران از اميرمؤمنان روايت آورده است.