و اما حق زبانت اين


است كه آن را از گفتن سخن ناسزا بازداري و بگفتن مطالب خوب عادت دهي و ادب گفتار را رعايت نمايي و آن را بكار نبري مگر در هنگام ضرورت و براي نفع دين و دنيا و از پرگويي و زشتگويي و سخنان كم فايده كه احتمال زيان دارد مانع شوي چون زبان گواه و دليل خرد است و آراستگي خردمند هم با عقل و خوشزباني اوست.