علامه طبرسي قدس سره در احتجاج از ثابت بناني نقل مي كند كه:


جمعي از عابدان بصره در مكه براي باران دعا كردند مستجاب نشد، جواني آمد و گفت: از كعبه دور شويد كه اگر در ميان شما يك نفر دوست خدا بود اجابتش كرده بود، سپس جواني به كعبه آمد و به سجده افتاد، شنيدم در سجده مي گفت:

اي سيد من به حق محبت تو به من باران بر اينها بفرست و سخنش تمام نشده بود كه باران مثل دهانه مشك نازل شد، گفتم: اي اهل مكه اين جوان كيست؟ گفتند: علي بن الحسين بن علي بن ابيطالب عليهم السلام است.