شاكري: منسوب به بني شاكر، تيره اي از (جذام) كه قبيله اي است از قحطان. (يمن، عرب جنوب)

وي از شيعيان و معتمديني بود كه مختار بن ابوعبيد ثقفي او را به قيام خويش دعوت كرده بود.

هنگامي كه سران باقيمانده ي نهضت، توابين، تصميم مختار را از متن نامه ي او دريافت كردند، شخصي از ميان خودشان به نام «عبدالله بن كامل» را با پيامي محرمانه، به ملاقات مختار (در زندان) فرستادند و پيام، اين بود: «از قول ما به او بگو: ما نامه ات را دريافت كرديم و انشاء الله همانطور كه مي خواهي ما آماده ايم، و اگر صلاح مي داني، تا به زندان يورش بياوريم و تو را آزاد كنيم». عبدالله بن كامل هر طور بود موفق شد تا مختار را در زندان ملاقات نمايد و پيام را به او برساند، و هنگامي كه مختار متوجه شد شيعيان با او همدل و همراهند و زمينه ي قيام مساعد است بسيار خوشحال شد، ولي يورش به زندان را صلاح نديد و در جواب پيام سران قوم به عبدالله گفت: «به آنان بگو: اين كار را نكنيد من همين روزها آزاد خواهم شد».

در آخرين نبرد مصعب بن زبير عليه مختار بن ابوعبيد ثقفي در منطقه ي «حمام اعين»، عبدالله بن كامل فرماندهي مقدمه ي لشكر را به عهده داشت كه سرانجام در همين جنگ كشته شد.